Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης Φ.Σ. Β.Ε.Τ. - Παρασκευή 19/9/2014

Αποτελέσματα (παρόντες: 56, η συνέλευση ήταν η 2η εξ' αναβολής που καλούνταν):
Αγωνιστικό πλαίσιο (ΜΙΚΡΟΒΙΟ-Ε.Α.Α.Κ., IRA-Ε.Α.Α.Κ., Αρ.Εν.): 33
ΜΑΣ: 2
Αγωνιστικές Κινήσεις: 1
(ΔΑΠ, ΠΑΣΠ δεν προσήλθαν )

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
· Άμεση διεξαγωγή Συνέλευσης Τμήματος και παράσταση διαμαρτυρίας για την αναίρεση της απόφασης να υπάρχει περιορισμός στον αριθμό μαθημάτων που μπορούμε να δηλώσουμε ανά εξάμηνο. Κανένας περιορισμός! Καμία σκέψη για αλυσίδες μαθημάτων!
· Καμία διαγραφή φοιτητή! Καλούμε σε πορεία ενάντια στις διαγραφές την Τρίτη 23/9 και ώρα 18:00 από Ακαδημία.

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Να σε καλωσορίσουμε και εμείς στο Β.Ε.Τ.!

Μπορεί στην αρχή να δυσκολεύτηκες να καταλάβεις τι ακριβώς αντικείμενο έχει η σχολή, αλλά τώρα έχεις αρχίσει να προετοιμάζεσαι για την φοιτητική σου καθημερινότητα σαν βιολόγος. Στα πλαίσια αυτά λογικά πιστεύεις ότι θα έχεις άρτιες εγκαταστάσεις με σύγχρονα εργαστήρια, καθώς και συνεργάσιμους καθηγητές που θα σε βοηθήσουν στην επιστημονική σου καριέρα. Κάθε πρωί λοιπόν, θα ξεκινάς από το σπίτι σου όλο κέφι για να παρακολουθήσεις όλες τις διαλέξεις, κρατώντας τις καλύτερες σημειώσεις της πιάτσας, χάρη στις οποίες με ελάχιστο διάβασμα θα περάσεις τα μαθήματα στην εξεταστική. Φυσικά όταν γυρίσεις σπίτι, θα πας για έναν καφέ να χαλαρώσεις με τα παιδιά από τη σχολή, ενώ στη συνέχεια θ’ ακολουθήσουν τα γνωστά τσίπουρα με την παρέα. Και κάπως έτσι θα κυλήσει η επόμενη μέρα, βδομάδα, εξάμηνο…

Χωρίς να θέλουμε να σε απογοητεύσουμε, τα πράγματα να δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτή τη στιγμή τα νέα μέτρα για το πανεπιστήμιο κάνουν αυτή την καθημερινότητα να απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Με το πρόσχημα της κρίσης γίνονται δραματικές περικοπές και στην εκπαίδευση. Αυτά σε συνδυασμό με τα νέα μέτρα που έχουν περάσει (νόμος Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου, Οργανισμός- Διαγραφές κλπ) υπονομεύουν όλο και περισσότερο το δωρεάν και δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου με στόχο την εναρμόνιση του με την αγορά εργασίας. Τα πτυχία θα αντικατασταθούν με τίτλους σπουδών αποδεσμεύοντας τα από τα επαγγελματικά κι εργασιακά δικαιώματα (τα οποία το ΒΕΤ κατέκτησε μέσα από συλλογικούς αγώνες τα τελευταία χρόνια) και θα ανοίξει ο δρόμος ώστε να γίνεις ένας ακόμη ελαστικά- στη καλύτερη περίπτωση- εργαζόμενος. 

Το πρώτο βήμα είναι να περάσουμε στις σχολές, αλλά δεν μας εξασφαλίζει κανένας πλέον ότι θα τελειώσουμε. Η συνεχής κατάρρευση των φοιτητικών παροχών αυξάνει όλο και περισσότερο τα συνολικά έξοδα για τις σπουδές μας. Ήδη η μεταφορά στο πανεπιστήμιο είναι επί πληρωμή, οι εστίες έχουν ενοίκιο και στη συνέχεια βάσει του νέου νόμου θα κληθούμε να πληρώνουμε για δίδακτρα, συγγράμματα και σίτιση. 

Απέναντι σε όλα αυτά, εμείς συμμετέχουμε στα ανεξάρτητα αριστερά σχήματα της ΕΑΑΚ,  και προτείνουμε τον συλλογικό τρόπο διεκδίκησης και υπεράσπισης των κεκτημένων μας μέσα από τις διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου (όπως η Γενική Συνέλευση). Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό, ένα πανεπιστήμιο που μας χωράει όλους.

ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΔΟΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ!

Εφιάλτης στο δρόμο για τη γραμματεία

Φτάνεις στην σχολή. Δεν έχεις προλάβει καν να βγεις από το αμάξι και βλέπεις με την άκρη του ματιού σου ορδές από αιμοσταγή ζομπ… ε, συγνώμη, συναδέλφους, να απλώνουν τα χέρια καταπάνω σου. Τσεκάρεις πίσω σου να δεις τι παίζει, ποιόν τόσο σημαντικό είδαν και τρέχουν σαν τρελοί, και συνειδητοποιείς ότι είσαι εσύ!

«Γεια σου! Συγχαρητήρια που πέρασες στην τέλεια-φανταστική-υπεργαμάτη σχολή μας!»


Τελικά πρέπει να είσαι πολύ σπουδαίος, γιατί όλοι στριμώχτηκαν για να είναι όσο πιο κοντά σου γίνεται. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή:


«Έφτασες εύκολα στη σχολή;» , «Βρήκες σπίτι; Που;»  «Τι ομάδα είσαι;» , «Από πού είσαι;»


Και στην τελευταία ερώτηση, εντελώς τυχαία σκάνε μύτη και δύο συντοπίτες σου, για να νιώσεις σαν στο σπίτι σου! «Μα καλά, πριν έρθω εγώ, όλοι αυτοί φίλους δεν είχαν;» αναρωτιέσαι. Στο μεταξύ, χωρίς να έχεις πάρει χαμπάρι, έχεις φτάσει ήδη στη γραμματεία.


Οι καινούριοι σου φίλοι θα περιμένουν μαζί σου πρόθυμα στην ουρά (μα τι καλά παιδιά!) για να σε βοηθήσουν στο δύσκολο έργο της εγγραφής σου.


«Εδώ που γράφει ¨όνομα:¨, γράφεις το όνομά σου»

«Εκεί που γράφει ¨ημερομηνία γέννησης:¨ γράφεις πότε γεννήθηκες»


Μετά την πολύωρη και απαιτητική διαδικασία της εγγραφής σου, συνειδητοποιείς ότι η ανιδιοτελής βοήθεια των νέων σου φίλων δεν σταματά εκεί.


«Θέλεις να σου δώσω το κινητό μου μήπως χρειαστείς σημειώσεις;»

«Άμα θέλεις, θα σε ενημερώσω εγώ για τα καλύτερα στέκια της πόλης!»


Συγχαρητήρια λοιπόν, βρίσκεσαι ήδη στους καταλόγους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ!


Σοβαρά όμως, αυτοί οι «καλοί συνάδελφοι», αν δεν το κατάλαβες, δεν είναι οι νέοι σου φίλοι, και η κοπελιά που σε γλυκοκοίταζε δεν έπαθε κεραυνοβόλο έρωτα μαζί σου! Είναι οι ΔΑΠίτες της σχολής σου, και δεν σε βοηθούν ανιδιοτελώς, αλλά για την ψήφο σου στις φοιτητικές εκλογές και ΜΟΝΟ!


Αγαπητέ πρωτοετή συνάδελφε,


 δεν είσαι χαζός, 


μπορείς να κάνεις μόνος σου την εγγραφή σου!


Party ΕΑΑΚ!

Μετά από αρκετό καιρό, σας καλούμε να παρτάρουμε συλλογικά στον καινούριο χώρο μας στο πανεπιστήμιο, στην κατάληψη-στέκι ΕΑΑΚ ΕΚΤΟΣ!


 


Τα σχήματα της ΕΑΑΚ είναι ανεξάρτητα τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά, και διοργανώνουμε παρτυ για ενίσχυσή μας, εν όψει του 2ου Πολιτικού-Πολιτιστικού Φεστιβάλ που ετοιμάζουμε για τις 19-20 Νοέμβρη.


Βάζουμε τα ποτά και τη μουσική, και σας περιμένουμε με την καλύτερή σας διάθεση!

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Στέκι Ε.Α.Α.Κ.



“ΕΚΤΟΣ”

Στα πλαίσια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που εξαπλώνεται και αποκτά όλο και πιο μόνιμα χαρακτηριστικά στις μέρες μας, κάθε φοιτητής αλλά και εργαζόμενο κομμάτι στο χώρο του Πανεπιστημίου βιώνει την αποσάθρωση τον ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η κατάσταση αυτή εντείνεται τα τελευταία χρόνια από τις μνημονιακές πολιτικές, στα πλαίσια των επιταγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κλειδί στην παραπάνω διαδικασία έρχεται να αποτελέσει στην συγκυρία αυτή η προσπάθεια για εφαρμογή των Οργανισμών των Πανεπιστήμιων, που είναι προέκταση των νόμων Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου. Βασικό χαρακτηριστικό του πανεπιστημίου που θέλουν να δημιουργήσουν είναι η προώθηση όλο και περισσότερο λογικών επιχειρηματικής λειτουργίας, στο έδαφος της διάλυσης κάθε δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του. Αυτό γίνεται φανερό στο σήμερα από τις απολύσεις μόνιμου προσωπικού και την αντικατάστασή του από εργολαβίες (καθαριότητα, φύλαξη), αλλά και την παραχώρηση χώρων του πανεπιστημίου σε ιδιώτες με σκοπό την εκμετάλλευσή τους (κυλικεία, βιβλιοπωλεία).

Από την πλευρά μας, εναντιωνόμαστε στην ιδιωτική πρωτοβουλία εντός του πανεπιστημίου που καταπατά κάθε έννοια ασύλου και υπερασπιζόμαστε συνολικά κάθε δημόσιο χώρο (ας μην ξεχνάμε τις ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ). Στηρίζουμε ταυτόχρονα την δημιουργία ελεύθερων κοινωνικών χώρων και στεκιών, που θα λειτουργούν με συμμετοχικό τρόπο, κόντρα στα αστικά πρότυπα διασκέδασης και εμπορευματοποίησης. Επιδιώκουμε οι χώροι αυτοί να είναι ανοιχτοί για τον καθένα, όπου κάθε ένας θα έχει ισότιμο λόγο και κάθε συλλογικότητα θα έχει τη δυνατότητα να εκφράζεται μέσα από αυτούς. Ιδιαίτερα για τους φοιτητές, το κομμάτι της νεολαίας που κινείται σ’ ένα περιβάλλον όπου η καθημερινότητά του εντατικοποιείται διαρκώς, θεωρούμε πως τέτοιοι χώροι μπορούν να δείξουν έναν άλλο δρόμο, μακριά από την ενσωμάτωση και την υποταγή.

Συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη κατάληψη του χώρου όπου στεγαζόταν ως τώρα το βιβλιοπωλείο ΕΝΤΟΣ και τη δημιουργία πολιτικού-πολιτιστικού στεκιού ΕΑΑΚ. Στόχος μας είναι ο χώρος αυτός να αποτελέσει από εδώ και στο εξής πυρήνα συνεύρεσης και πολιτικής ζύμωσης των φοιτητών, όπου κάθε ατομική ανησυχία θα μπορεί να γίνει κομμάτι ενός ρεύματος αντίστασης στις καταστροφικές πολιτικές και τα κυρίαρχα πρότυπα.


 Καλούμε όλους τους φοιτητές να στηρίξουν και να ενισχύσουν αυτή μας τη προσπάθεια, συμμετέχοντας ενεργά το επόμενο διάστημα από τις κουβέντες και τα καφενεία ως τις προβολές και τις εκδηλώσεις που σκοπεύουμε να κάνουμε.


Σχήματα Ε.Α.Α.Κ. Ιωαννίνων





Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

Κάλεσμα σε Γ.Σ.- Ψήφισμα για τις διαγραφές φοιτητών

Σύμφωνα με το Υπουργείο και τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό (που ψηφίστηκε για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στις 24/07/2014, σε περίοδο που οι φοιτητικοί σύλλογοι απουσίαζαν λόγω καλοκαιρινών διακοπών), όσοι συμφοιτητές μας εγράφησαν σε 4ετείς σχολές έως το ακαδημαϊκό έτος 2003 – 2004 πρέπει να διαγραφούν φέτος ενώ για τις 5ετείς σχολές εφαρμόζεται για όσους εγράφησαν από το 2001 – 2002. Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια εφαρμογής του νόμου Διαμαντοπούλου (διαγραφές στα ν+2 έτη), η οποία εγκαινιάζει τις διαγραφές φοιτητών μέσω της οριζόντιας διαγραφής των λεγόμενων «αιώνιων», του «λιμνάζοντος δυναμικού». Μέσω αυτής της διαδικασίας 180.000 συμφοιτητές μας διαγράφονται τώρα, χωρίς να έχουν λάβει προηγούμενη προειδοποίηση, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη παράμετρο.

Όπως παρουσιάζεται το θέμα των «αιωνίων» από μεριάς κυβέρνησης, υπουργείου και ΜΜΕ δημιουργεί εσκεμμένα την εντύπωση στην κοινωνία ότι οι φοιτητές αυτοί κοστίζουν στο κράτος και κατ’ επέκταση πληρώνουν γι αυτούς οι φορολογούμενοι. Ότι αυτοί φταίνε για την υπολειτουργία των ιδρυμάτων και ότι δημιουργούν μια εξευτελιστική εικόνα για τα πανεπιστήμια και ΤΕΙ «τεμπέληδων» φοιτητών.

Προς αποκατάσταση της αλήθειας, οι φοιτητές αυτοί δε κοστίζουν σε κανέναν αφού μετά το πέρας των ν+2 ετών δεν δικαιούνται φοιτητικές παροχές (πάσο, σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και μεταφορές). Ουσιαστικά το μόνο που κοστίζουν είναι μια κόλλα χαρτί στις εξεταστικές. Σχετικά με τη φήμη της υπολειτουργίας των τμημάτων λόγω των «αιώνιων», αφού δε κοστίζουν τίποτα, ο μόνος λόγος ξεσκαρταρίσματός τους είναι η μείωση χρηματοδότησης των ιδρυμάτων. Αναφορικά με το προσδιορισμό των «αιώνιων» και «τεμπέληδων» ας μας απαντήσουν πόσο τεμπέλης είναι ένας φοιτητής ο οποίος αναγκάζεται να δουλέψει ή να φύγει από τη πόλη από την οποία σπουδάζει επειδή δε μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά λόγω της πολιτικής της εξαθλίωσης των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Γενικά, η κίνηση των διαγραφών δεν αφορά μόνο τους «αιώνιους» αλλά το σύνολο του φοιτητικού σώματος αφού έτσι εδραιώνεται η εφαρμογή του ορίου σπουδών στα ν+2 έτη. Με αυτόν τον τρόπο πιέζουν τους φοιτητές να πειθαρχηθούν και να μην εναντιωθούν στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται η εκπαίδευση.

Μέσα σε αυτήν την επίθεση, το προηγούμενο διάστημα, ήταν οι πάνω από 1000 διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων, οι οποίες έχουν άμεση σχέση με το ζήτημα των διαγραφών. Τα πανεπιστήμια αντικειμενικά δεν μπορούν να λειτουργήσουν με το μισό προσωπικό. Ήδη κάποιοι υπάλληλοι, αναγκάζονται να δουλεύουν 4 ώρες σε μια θέση και 4 ώρες σε κάποια άλλη, με αποτέλεσμα την υπολειτουργία πολλών υπηρεσιών και την εξουθένωση των ίδιων των εργαζομένων. Πατώντας πάνω σε αυτό, έρχονται να μειώσουν τον αριθμό των φοιτητών για την «ομαλή» λειτουργία των υπηρεσιών.

Ακόμα, οι διαγραφές συνδέονται άμεσα με την αξιολόγηση για τη διεθνή κατάταξη των ιδρυμάτων βάσει αυτής , και αυτό γιατί ένα από τα κριτήρια της αξιολόγησης είναι η μικρή αναλογία φοιτητών/ διδασκόντων/ διοικητικού προσωπικού. Η αξιολόγηση ως ένας μοχλός της αναδιάρθρωσης του πανεπιστήμιου δεν ήταν ποτέ υπέρ των συμφερόντων των φοιτητών. Κάθε άνοδος στη διεθνή κατάταξη βάση της αξιολόγησης της ΑΔΙΠ (εξωτερική αξιολόγηση) συνεπάγεται, πέρα από τις διαγραφές φοιτητών, περεταίρω αλλαγές οι οποίες θα περνούν μέσα από τους οργανισμούς.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι διαγραφές έχουν πρώτο στόχο να πετάξουν έξω από το αμφιθέατρο τους φοιτητές με οικονομικά προβλήματα, ενώ στη συνέχεια να ενισχύσουν στο φοιτητικό σώμα την εντατικοποίηση και τη λογική του ατομικού δρόμου. Είναι η προσπάθεια δημιουργίας εκείνου του προτύπου του φοιτητή ρομπότ, χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις, η δημιουργία δηλαδή, του μελλοντικού εργαζόμενου της ανασφάλειας, της εργασιακής περιπλάνησης και των κατηργημένων συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η απάντηση που πρέπει να δώσουμε ως φοιτητικός σύλλογος πρέπει να είναι η πλήρης απόρριψη οποιουδήποτε σεναρίου διαγραφής φοιτητή με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο. Κι αυτό, γιατί υπερασπιζόμαστε μια φοιτητική ζωή με το δικαίωμα να επιλέγουμε εμείς τους ρυθμούς σπουδών μας (εντατικούς ή μη), να έχουμε ελεύθερο χρόνο για εναλλακτικές αναζητήσεις, να συλλογικοποιούμε τις ανησυχίες μας, να έχουμε πολιτική δράση και να αντιστεκόμαστε σε ότι αδίκως μας επιβάλλεται.

Με βάση τα παραπάνω κρίναμε αναγκαίο να συνεδριάσει ο σύλλογος, γι αυτό και καλέσαμε ΔΣ για το παραπάνω ψήφισμα, και για ορισμό ΓΣ.

Όλοι στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του Φ.Σ. του Β.Ε.Τ. την Τετάρτη 10/9 και ώρα 11:30 στην αίθουσα του ισογείου με θέματα:  
  • Πολιτική συγκυρία
  • Εκπαιδευτική συγκυρία (πρότυπος εσωτερικός κανονισμός, διαγραφές φοιτητών)
  • Ζητήματα σχολής

    Να μην γίνουμε η γενιά που διαγράφεται!
    Να γίνουμε η γενιά που θα τους διαγράψει!

Κείμενο ΕΑΑΚ Ιωαννίνων για τις διαγραφές

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΔΕ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ

Τους τελευταίους τρείς μήνες τόσο σε παγκόσμιο όσο σε εθνικό επίπεδο οι πολιτικές εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Το καλοκαίρι που πέρασε ήταν ιδιαίτερα θερμό με τις πολεμικές συρράξεις να φουντώνουν για λογαριασμό των πιο ανεπτυγμένων οικονομικά χωρών. Στην Ελλάδα  η κυβέρνηση, μετά το ξεπούλημα μιας σειράς από δημόσιες εκτάσεις, συνεχίζει την όλο και πιο βάρβαρη επίθεση στους εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, με απολύσεις, μειώσεις μισθών και χωρίς να αφήνει περιθώρια στους εργαζόμενους να αντιδράσουν. Ταυτόχρονα, μέσω μέτρων, ισοπεδώνεται κάθε δημόσιο και κοινωνικό αγαθό με τις ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΗ,  δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης, νοσοκομεία, χωρίς να μένει απ’ έξω ο χώρος της παιδείας. Πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν οι νόμοι Διαμαντοπούλου και στη συνέχεια Αρβανιτόπουλου, τους οποίους η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει τμηματικά και διαφορετικά σε κάθε σχολή μέσα από τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό. 


Τι είναι ο οργανισμός- πρότυπος εσωτερικός κανονισμός?

Πρόκειται για το εργαλείο εκείνο του υπουργείου να υλοποιήσει στο σύνολό του τις πτυχές του νόμου Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, που καταστρέφουν τη δημόσια, δωρεάν παιδεία και να εφαρμόσει οποιαδήποτε αλλαγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προς αυτήν την κατεύθυνση, ανά πάσα ώρα και στιγμή, πετώντας το μπαλάκι στα Συμβούλια Διοίκησης. Είναι αυτό που έρχεται να διαμορφώσει καινούργιες και σαφώς χειρότερες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους εντός των Ιδρυμάτων, είναι αυτό που ήδη απ’ το προσχέδιό του ορίζει το κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων, το σπάσιμο των πτυχίων, την εισαγωγή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά και να φέρει μια γενικότερη εντατικοποίηση των σπουδών των φοιτητών δημιουργώντας έτσι τον αυριανό ευέλικτο και πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο εργαζόμενο. Η εφαρμογή του οργανισμού ξεκινάει δυναμικά με τις διαγραφές φοιτητών.

      Οι διαγραφές φοιτητών δεν είναι μια καινούργια ιδέα. Σχεδόν κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια των κυβερνήσεων στην εκπαίδευση από την Μεταπολίτευση και μετά είχε αναφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα προσπαθώντας να περιορίσει τον χρόνο σπουδών σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Το γεγονός αυτό, πέρα από το ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται επιφανειακά, ούτε να παραμερίζεται ελαφρά τη καρδία, αλλά ούτε και να παραβλέπουμε ότι εντάσσεται στα πλαίσια της πολιτικής της κυβέρνησης. Στο ζήτημα αυτό θα επανέλθουμε αφού καταρρίψουμε πρώτα μερικούς μύθους.


ΦΑΚΕΛΟΣ:  «αιώνιοι φοιτητές»

Για όσους φοιτητές βρίσκονται υπό απειλή άμεσης διαγραφής, όσοι συμφοιτητές μας εγράφησαν σε 4ετείς σχολές έως το ακαδημαϊκό έτος 2003 – 2004 πρέπει να διαγραφούν φέτος ενώ για τις 5ετείς σχολές εφαρμόζεται για όσους εγράφησαν από το 2001 – 2002. Μέσω αυτής της διαδικασίας 180.000 συμφοιτητές μας πρόκειται να διαγραφούν στα τέλη του Αυγούστου ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη παράμετρο.

Όπως παρουσιάζεται το θέμα των «αιωνίων» από μεριάς κυβέρνησης, υπουργείου και ΜΜΕ δημιουργεί εσκεμμένα την εντύπωση στην κοινωνία ότι οι φοιτητές αυτοί κοστίζουν στο κράτος και κατ’ επέκταση πληρώνουν γι αυτούς οι φορολογούμενοι. Ότι αυτοί φταίνε για την υπολειτουργία των ιδρυμάτων και ότι δημιουργούν μια εξευτελιστική εικόνα για τα πανεπιστήμια και ΤΕΙ «τεμπέληδων» φοιτητών.

Προς αποκατάσταση της αλήθειας, αρχικά πρέπει να εξηγήσουμε ότι οι φοιτητές αυτοί δε κοστίζουν σε κανέναν αφού μετά το πέρας των ν+2 ετών δεν έχουν κανένα φοιτητικό δικαίωμα (πάσο, σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και μεταφορές). Ουσιαστικά το μόνο που κοστίζουν είναι μια κόλλα χαρτί στις εξεταστικές. Σχετικά με τη φήμη της υπολειτουργίας των τμημάτων λόγω των «αιώνιων», αφού δε κοστίζουν τίποτα, όπως αναφέραμε και παραπάνω, ο μόνος λόγος ξεσκαρταρίσματός τους είναι η μείωση χρηματοδότησης των ιδρυμάτων, επιδιώκοντας έτσι άμεσο κέρδος εις βάρος των φοιτητών. Αναφορικά με το προσδιορισμό των <<αιώνιων>> και <<τεμπέληδων>> ας μας απαντήσουν πόσο τεμπέλης είναι ένας φοιτητής ο οποίος αναγκάζεται να δουλέψει ή να φύγει από τη πόλη από την οποία σπουδάζει επειδή δε μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά λόγω της πολιτικής της εξαθλίωσης των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Γενικά, η κίνηση των διαγραφών δεν αφορά μόνο τους «αιώνιους» αλλά το σύνολο του φοιτητικού σώματος αφού έτσι εδραιώνεται η εφαρμογή του ορίου σπουδών στα ν+2 έτη. Με αυτόν τον τρόπο πιέζουν τους φοιτητές να πειθαρχηθούν και να μην εναντιωθούν στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται η εκπαίδευση.


Μέσα σε αυτήν την επίθεση, το προηγούμενο διάστημα, ήταν οι πάνω από 1000 διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων, για τις οποίες δεν έχουμε αυταπάτες  ότι είναι ξεκομμένες από το ζήτημα των διαγραφών. Τα πανεπιστήμια αντικειμενικά δεν μπορούν να λειτουργήσουν με το μισό προσωπικό. Ήδη κάποιοι υπάλληλοι, αναγκάζονται να δουλεύουν 4 ώρες σε μια θέση και 4 ώρες σε κάποια άλλη, με αποτέλεσμα την υπολειτουργία πολλών υπηρεσιών και την εξουθένωση των ίδιων των εργαζομένων. Πατώντας πάνω σε αυτό, έρχονται να μειώσουν τον αριθμό των φοιτητών για την «ομαλή» λειτουργία των υπηρεσιών.

Ακόμα, οι διαγραφές συνδέονται άμεσα με την αξιολόγηση για τη διεθνή κατάταξη των ιδρυμάτων βάσει αυτής , και αυτό γιατί ένα από τα κριτήρια της αξιολόγησης είναι η μικρή αναλογία φοιτητών/ διδασκόντων/ διοικητικού προσωπικού. Η αξιολόγηση ως ένας μοχλός της αναδιάρθρωσης του πανεπιστήμιου δεν ήταν ποτέ υπέρ των συμφερόντων των φοιτητών. Κάθε άνοδος στη διεθνή κατάταξη βάση της αξιολόγησης της ΑΔΙΠ (εξωτερική αξιολόγηση) συνεπάγεται, πέρα από τις διαγραφές φοιτητών, περεταίρω αλλαγές οι οποίες θα περνούν μέσα από τους οργανισμούς.

                     Συμπεράσματα; Το ένα είναι ότι οι διαγραφές έχουν σα μόνο στόχο να πετάξουν έξω από το αμφιθέατρο τους φοιτητές με οικονομικά προβλήματα. Το άλλο είναι, ότι με τις διαγραφές αυξάνεται στο φοιτητικό σώμα τόσο πολύ η εντατικοποίηση και η λογική του ατομικού δρόμου. Κανένας λόγος για συλλογικό αγώνα οργανωμένο από τους φοιτητές για τον εαυτό τους. Μαθαίνουμε να κυνηγάμε μια ζωή μαθήματα, πιστοποιήσεις και εξειδικεύσεις πατώντας πάνω στους άλλους μπας και επιβιώσουμε. Υποτασσόμαστε στην παντελή έλλειψη ελεύθερου χρόνου, στην απαγόρευση της πολιτικοποίησης, κοινωνικοποίησης, πολιτισμικής αναβάθμισης και διεύρυνσης συνολικά της σκέψης, της γνώσης και της κριτικής μας γιατί διαρκώς ζούμε με κάποιο βούρδουλα πάνω από τα κεφάλια μας. Άρα οφείλουμε να υπερβούμε αντιπαραθέσεις για ενεργούς και μη φοιτητές. Πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα από τη σκοπιά όχι μόνο του τι φέρνει τώρα και για ποιον αλλά και τι διαμορφώνει για το αύριο. Άρα, όχι απλά να μη διαγραφεί κανείς αλλά να αποσυρθούν και το όρια φοίτησης συνολικά.

               Τέλος, το σίγουρο είναι πως οι φοιτητές που ζούμε το πρόβλημα στο πετσί μας μέρα με τη μέρα, μαζί με τα υπόλοιπα πληττόμενα κομμάτια του πανεπιστημίου και της κοινωνίας συνολικά πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Όχημα οποιασδήποτε αντίστασης στο μέτρο των διαγραφών πρέπει να είναι οι συλλογικές μας διαδικασίες, οι Γενικές Συνελεύσεις.  Μόνο μέσα από κει μπορούμε να εξασφαλίσουμε μια απάντηση που θα είναι πραγματικά συλλογική, πραγματικά ενιαία και πραγματικά μαχητική. Το φοιτητικό κίνημα είναι άλλωστε το μόνο που ιστορικά έχει αποδείξει ότι μπορεί να μπλοκάρει μια κατεύθυνση επιβαλλόμενων διαγραφών.

Προτάσσουμε μια ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν για όλους. Για να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους χωρίς οικονομικούς, εξεταστικούς φραγμούς. Για να παίρνουμε ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτό. Για να επιβάλλουμε την αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες. Να επιβάλλουμε την κάλυψη των δικαιωμάτων - οικονομικών και μη - όλων των εργαζόμενων και άνεργων φοιτητών. Έτσι ώστε να μπορούμε να σπουδάζουμε, να εργαζόμαστε και να ζούμε με αξιοπρέπεια, έτσι όπως μας αξίζει. 

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Σχήματα Ε.Α.Α.Κ. Ιωαννίνων