Απέχω ή συμμετέχω;

Η κουβέντα για την αποχή δεν αφορά μόνο τις φοιτητικές εκλογές, δεν αφορά μόνο τις εκλογές κάθε είδους, αλλά αφορά συνολικά την κοινωνική και πολιτική μας ζωή και τις συλλογικές διαδικασίες των οποίων είμαστε μέλη ως μαθητές, φοιτητές και αργότερα ως εργαζόμενοι και στις οποίες υπάρχει τάση υποτίμησής τους και υψηλών ποσοστών αποχής από αυτές. Αν μπορεί κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο τους όρους σπουδών, τη φοιτητική μέριμνα, την εργασιακή προοπτική και αργότερα τους όρους εργασίας για όλους, αυτό είναι η τακτική διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων, η λήψη αποφάσεων και η συλλογική υλοποίησή τους κόντρα σε ατομικές λύσεις και διαπραγματεύσεις.

Αποχή σημαίνει:

·      Να μην ενδιαφέρεσαι για το πανεπιστήμιό σου και την εκπαίδευση που σου παρέχουν και να αφήνεις τους άλλους να αποφασίζουν για σένα.

·      Να μη συμμετέχεις στις συνελεύσεις, να αδιαφορείς για τη μη διεξαγωγή τους και την έλλειψη κουβέντας στο σύλλογο, να μη συμμετέχεις συνολικότερα στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος που διεκδικούν ένα δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο για όλους.

·      Να μην είσαι αλληλέγγυος με τους συμφοιτητές και κάθε συνανθρωπό σου είτε απέναντι στην αυθαιρεσία των καθηγητών μέσα στη σχολή, είτε απέναντι σε όσους θεωρούν ότι έχουν εξουσία πάνω μας έξω από αυτήν.

·      Να κλείνεις τα μάτια και τα αυτιά σου σε ότι συμβαίνει γύρω σου και να θεωρείς ότι αυτό φτάνει για να μην σε επηρεάσει (η μεγαλύτερη αυταπάτη)

·      Να είσαι τελικά αυτός ο τύπος που «κράζει» τους πάντες, αλλά εν τέλει απλά αποποιείται κάθε ίχνος ευθύνης από πάνω του και με αυτόν τον τρόπο διαιωνίζει στον ύψιστο βαθμό τη λογική της ανάθεσης (αυτό είναι και αντιφατικό, αφού κάνει αυτό που «κράζει»).

·      Τελικά να μην διεκδικείς τίποτα και να μην έχεις άποψη και λόγο για το παρόν και το μέλλον σου.

Η αποχή ακριβώς επειδή είναι μια λέξη που ταυτίζεται με πολλές έννοιες, είναι αντίθετη με πολλές. Είναι αντίθετη με έννοιες όπως αγωνίζομαι, νικάω, ενημερώνομαι, συμμετέχω, αποφασίζω, ανατρέπω, διεκδικώ, σκέφτομαι, κριτικάρω.

Γιατί όμως να συμμετάσχω σε αυτές;

Οι φοιτητικές εκλογές μπορεί να διεξάγονται μια φορά το χρόνο και την ίδια μέρα για όλους τους φοιτητικούς συλλόγους πανελλαδικά, ωστόσο δεν αποτελούν τη μέγιστη στιγμή ή μάχη του φοιτητικού κινήματος. Αποτυπώνουν τις διεκδικήσεις του φοιτητικού κινήματος αλλά και του κάθε συλλόγου την χρονιά που πέρασε όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις του συλλόγου, αλλά παράλληλα καλούν και κάθε φοιτητή να πάρει θέση σχετικά με το πανεπιστήμιό του, την καθημερινότητά του, τους όρους φοίτησής του, την εργασιακή του προοπτική. Εκτός από αυτούς που βλέπουν τις φοιτητικές εκλογές σαν ένα πανηγυράκι, που θέλουν τους φοιτητές αμέτοχους και απλούς ψηφοφόρους, που απαξιώνουν το δημόσιο πανεπιστήμιο και καταστρέφουν το μέλλον της γενιάς μας, υπάρχουν και άλλοι που βλέπουν τις φοιτητικές εκλογές ως κομμάτι της φοιτητικής τους καθημερινότητας και ως μια μαζική διαδικασία του συλλόγου που μπορεί να ταράξει τα νερά.

Η στήριξη του ανεξάρτητου αριστερού χώρου της σχολής δεν αποτελεί στήριξη στη λογική της εκπροσώπησης και της ανάθεσης αλλά ενίσχυση της λογικής που θέλει:

•     Ενεργό φοιτητικό σύλλογο με συχνές και τακτικές Γενικές Συνελεύσεις, όπου οι φοιτητές θα μπορούν να συζητούν για τα προβλήματα της καθημερινότητάς τους και να αποφασίζουν συλλογικά με στόχο την υπεράσπιση των φοιτητικών συμφερόντων.
•     Διοικητικά συμβούλια ανοιχτά στο σύλλογο, στα οποία οι αποφάσεις θα δεσμεύονται από αυτόν και η κάθε δύναμη που συμμετέχει θα είναι υπόλογη στο σύλλογο για τη στάση της σε αυτά.
•   Παρουσία των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης, για να υπάρχει ενημέρωση για το πότε οι διαδικασίες αυτές διεξάγονται, αλλά ακόμη περισσότερο για να μπορεί ο σύλλογος να παρεμβαίνει με τις αποφάσεις του σε αυτά και να διεκδικεί ότι οι αποφάσεις τους θα δεσμεύονται από αυτόν.
•     Ενεργό και αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα που μέσα από την πανελλαδική έκφρασή του και οργάνωσή του, θα παλεύει για ένα πραγματικά δημόσιο, δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο, κόντρα στη λογική της διάσπασης ανά σχολή και ανά πόλη, και θα μπορεί να απομονώνει αντιδραστικά κομμάτια της πανεπιστημιακής κοινότητας που προωθούν την αδιαφορία, την απαξίωση και βάζουν πλάτη στη διάλυση του δημόσιου πανεπιστημίου.

Η μη συμμετοχή στις φοιτητικές εκλογές δεν αποτελεί ουδέτερη στάση, αλλά αντιθέτως αποδυναμώνει τον φοιτητικό σύλλογο και κάνει πιο ομαλό τον δρόμο για την περαιτέρω υποβάθμιση του πανεπιστημίου και της ποιότητας των σπουδών μας. Η αποχή αποτελεί την εύκολη λύση για να αναθέτουμε αγώνες και να προσάπτουμε ευθύνες στους άλλους. Είναι εύκολο να γυρνάμε την πλάτη σ’ ό,τι δεν μας αρέσει, αλλά δύσκολο να βουτάμε οι ίδιοι στα βαθιά και να παλεύουμε.

Εμείς, καθημερινά στην σχολή, στις συνελεύσεις, στον δρόμο, στις εκλογές, στην καθημερινότητά μας, επιλέγουμε ν’ αγωνιζόμαστε, να μην φοβόμαστε τις παροδικές ήττες, να πιστεύουμε στον διπλανό μας και να τον έχουμε ανάγκη. Ρίχνουμε «άκυρο» στον ατομικό δρόμο και στη λογική του «εγώ θα την παλέψω» και «ο καλός δεν χάνεται» και επιλέγουμε να στραφούμε στους συμφοιτητές μας και στις συλλογικές μας διαδικασίες για να μαυρίσουμε τις λογικές που απαξιώνουν τις σπουδές και το μέλλον μας και για να διεκδικήσουμε όλοι μαζί όσα μας αναλογούν.

Προτάσουμε το συλλογικό δρόμο, τον δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης, αυτόν που διασφαλίζειότι εμείς δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα κεκτημένα μας.  Δε θα ανεχτούμε να αποφασίζουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς. Δε θα δεχτούμε να είμαστε μια γενιά ιστορικά διαγραμμένη!

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

Δε ζητάμε την εμπιστοσύνη, αλλά τη συμμετοχή σου.

Στις 13 Μάη στηρίζουμε-ψηφίζουμε

MIKΡOBIOσχήμα της ε.α.α.κ. στο Β.Ε.Τ